Relive 'Zuiderwaterlinie dag 4'

Ok, het was lang geleden dat ik een etappe van de Zuiderwaterlinie gelopen heb.
De meeste weten nu wel wat hier de oorzaak van was.
Ik had al uitgezocht wat voor mij het makkelijkste was vwb het vervoer.
De auto in Fijnaart achterlaten en dan met het OV naar Helwijk, waar ik de vorige keer gestopt was.
Allereerst naar "Fort de Hel", welke zoals elke keer dat ik er langs kom, gesloten was.
Ik had wel een drone bij me, maar ik wist dat ik boven vandaan gezien, weinig interessants zou gaan zien.
Bij de ingang nog even met een paar dames staan praten die aan hun laatste etappes van het Floris V pad gingen beginnen.
Ik mocht om het fort heen en verder de dijk op. Einde van het pad linksaf en dan richting één van de grootste forten van ons land: Fort Sabina.
Maar helaas, ook hier was het toegangshek gesloten.
Wel kwam er iemand met de auto aanrijden, die de inker was van de bijenkasten die er op het fortterrein staan.
Zij is voor mij gaan vragen of ik even een paar foto's mocht maken net na de toegang van het fort.
Een brutaal mens heeft de halve wereld, dus ik kreeg de toestemming.
Alleen het beging van het fort, ik mocht niet het terrein over ivm de werkzaamheden aan de diverse onderdelen van het fort.
Maar ik was al blij dat ik toch een stuk het terrein op mocht.
Na het maken van de gewenste foto's nog even staan praten met de beheerder over het fort.
Waarbij hij mij vertelde dat het fort eigenlijk weinig echte aktie ondervonden heeft en dat er gelukkig maar heel erg weinig mensen gesneuveld zijn in oa WO2.
2 Canadeze krijgsgevangenen. ! van hen overleed aan zijn verwondingen. (Bron: Fort Sabina foldertje)
Net achter de ingang van het fort staat een, van kippengaas gemaakt, standbeeld om hem te eren.
Na het bedanken voor het gesprek en de toegang ging ik weer verder. Ik ging verder langs het Volkerak met zijn grote "volkeraksluizencomplex".
Even de uitzichtstoren op om een kwartiertje te blijven kijken. Vervolgens het aangelegde bos door, waar het duidelijk was dat de stevige stormen die er geweest waren, flink huisgehouden hadden.
Vaak moest ik over een omgevallen boom klauteren of er onderdoor kruipen.
Na het bos rechtsaf richting "Willemstad".
Bij de stadsgrens rechtsaf en de buitenring op. Dit pad blijven volgen tot ik vanzelf de stad in liep.
Hier linksaf de binnenring op. Het zelfde rondje, maar dan in omgekeerde richting.
En nu kwam ik langs de vele verdedigingswerken die Willemstad heeft.
Opslagplaatsen voor voedsel, munitie, enz.
Maar ook de diverse bastions: bijv. Bastion Holland en Bastion Groningen.
In Willemstad ook maar even mijn lunch genoten, alvorens ik deze etappe zoals beschreven in het boekje, kon afmaken.
Maar het afmaken van de etappe bleek een onmogelijke zaak.
Het eindpunt lag op een steiger van de jachthaven welke door een met een codeslot afgesloten hek lag.
HOE DAN????
Nou dat was dus niet zo slim van de makers van de route.
Zoekende op het bastion, kwam er een man met een karretje aanlopen.
Ik raakte aan de praat en hij vertelde dat hij lopend "across Europe" aan het doen was en op weg was naar Roosendaal.
Respect voor hem. Voor het begin van de volgende etappe moest ik een stukje terug lopen. Vlakbij de molen kon ik dan weer de route oppakken.
Daar waar ik de stad binnen gelopen was, mocht ik ook de stad weer verlaten.
Langs oa een Amnesty international vlam. Linksaf naar de Oostdijk.
Dat was een heel SAAI stuk: 6,5 km alleen maar rechtdoor!
Met alleen halverwege een camping waar nog een gebouw van een fort stond: Fort Bovensluis.
Tegenwoordig opslag van de camping en een feestzaal annex camping restaurant/bar.
Bij Noordschans ging ik het laatste stukje op naar Klundert. Bij een afslag ging ik nog bijna verkeerd en werd ik daarop gewezen door een passerende auto.
De bestuurder waarschuwde mij dat dat pad echt doodlopend was en dat ik voor Klundert echt rechtsaf moest.
Ik had blijkbaar niet goed opgelet.
Eenmaal in Klundert bij de kerk het voor mij einde van de route voor vandaag.
3 kwartier wachten op de bus naar Fijnaart, waar mij auto op mij stond te wachten.