Mijn auto maar weer bij de zelfde appie neergezet als de vorige keer.
Goed aangekleed want het zou koud zijn vandaag en de nodig wind vanuit het noorden.
Eerst maar weer naar de haven toe, naar de plek waar ik mijn GPS de vorige keer uitgezet heb.
Hier kon ik de route weer oppakken.
Net aan de andere kant van de haven de straat in, om dan daar het graspad weer op te gaan.
Dat leek wel een modderpad. Makkelijk lopen was het in elk geval niet.
Aan het eind van dit graspad staat een werkelijk prachtig huis met een magnifique uitzicht over het Hollands Diep heen.
De grasdijk vervolgen tot aan een jachthaven.
Even een klein stukje naar links om een foto te maken van de daar aanweizige bunkers.
Aan de andere kant van de jachthaven. Hier moest ik een bos in.
Weer een aantal modderige paden en af en toe over de omgevallen bomen heen klauteren.
Een lusje door dit bos heen om dan langs het water naar de Haringvlietbrug te lopen.
Vervolgens de brug op. Dat werd hoed goed vasthouden omdat hij anders wel af zou waaien en
dan in het Haringvliet richting zee zou drijven. Dat wilde ik toch wel voorkomen.
Halverwege de brug op een aangelegd eiland was een beachclub.
Helaas gesloten, dus geen koffie.
Verder over de spuisluizen en de Volkerak schutsluizen .
Net na de sluizen moest ik het talud af.
Bij de sluizen zelf even de uitkijktoren op. Leuk zo’n uitzicht.
Even voorbij de politiepost rechtsaf weer een bos in.
Wederom wat modderpaden, maar het was wel mooi.
Weer bij de weg aangekomen, mijn weg vervolgen naar Willemstad.
Hier liep ik het vestingstadje binnen over de brug langs de “Beer”.
Ik liep eerst een klein stukje het stadje in, langs het stadhuis en dan de vestingwerken op.
Diverse bunkers waar ik in gegaan ben. De verdedigingswal is best hoog, de meeste huizen zijn lager, zodat ze goed beschermd waren.
Daar waar ik Willemstad weer moest verlaten, ben ik eerst de andere kant op gegaan naar de Koepelkerk en
op zoek naar een restaurantje voor koffie en iets te eten.
Na mijn lunch Willemstad uit en verder langs Kloosterblok.
Even verder mocht ik de verharde weg weer verlaten en liep ik tussen de weilanden door naar “fort de Hel”.
Het fort is nu in gebruik voor diverse aktiviteiten en heeft verder geen mogelijkheid om over het terrein te lopen om te bekijken.
Net na het dorpje Helwijk rechts en de A59 over.
Nog een klein stukje en ik kon over de brug bij de Dintel Dinteloord binnenlopen.
Helaas reed de bus vlak voor mijn neus weg en moest ik een half uur wachten.