Vanuit de start langs de sporthal.
Bij het parkeerterrein wist ik mij te herinneren dat ik daar 6 weken naar school gegaan ben.
Dat was lang geleden toen ik 3 maanden als "bleekneusje" in een kindertehuis gezeten heb, dit om aan te sterken.
Maar dat was wel heel erg lang geleden.
ervolgens langs de KNRM garage en via de strandopgang naar het strand toe.
Het had pasgeleden flink gestormd en de gevolgen daarvan waren nog duidelijk aan het duin zichtbaar.
Even verder zagen we mede door de lage waterstand (het was eb) de restanten van het stoomschip "de Vrijheit".
Bij de fundering van een strandtent mochten we gelukkig het strand weer verlaten.
Door het duingebied ging de route richting Castricum.
Bij het sportpark daar boog de route richting de camping Geversduin.
Vanaf de start liep ik al met iemand samen en beiden zeiden we: die rust mag wel eens komen.
We waren beide aan koffie en een rust toe.
Het was dusdanig koud dat plaatsnemen op een bankje of
een omgevallen boom niet echt aantrekkelijk was.
Bij de camping was men duidelijk goed voorbereid op de vele wandelaars,
maar er was ook het inloten voor de camping seizoensplaatsen.
Dus extra veel mensen aanwezig.
Koffie met... Natuurlijk er moet ontbeten worden.
We hadden even een flinke rust want we hadden er al 13 km opzitten.
En ik kan toch echt merken dat ik en het vroege opstaan niet meer gewend ben,
maar ook dat mijn conditie nog niet optimaal is.
Na een klein half uurtje toch weer verder.
En het terrein deed ook een aardige aanslag op mijn uithoudingsvermogen.
Dat bleek wel bij 17 afgelegde kilometers.
Mijn wandelgezel liep rustig door.
Hij twijfelde nog of hij de 25 km zou doen of dat hij bij de spliting ook de 5km lus zou laten schieten.
Ik moest bij die 17 even een pauze inlassen en
hij zou rustig doorlopen.
Ik zou wel weer volgen.
Echter ik moest echt even zitten.
Ik ben hem toen uit het oog verloren.
Na een paar minuten rust toch weer verder.
Men zou de finish toch echt niet naar mij komen brengen.
Bij Heliomare aangekomen liep ik nog even verkeerd omdat iemand het te volgen pijltje vernield had.
Ik liep dus door het hek rechtdoor, want dat doe je als er geen pijl is.
Maar ik werd al heel erg gauw terug geroepen.
Een klein stukje verder kon ik mij weer afmelden en
hoorde ik dat dat pijltje voor de 2e keer vernield was.
Ik vraag me dan af: wat is de lol daar nou van.
Even nog wat drinken en toen kwam mijn wandelgezel alweer binnen.
Hij had toch de route van de 25 km gevolgd.
Maar daar bleek toch een stukje vanaf gesnoept te zijn.
Hij kwam op een totaal van ongeveer 23,5 km.
Ik zelf zat op 21km.
Moe, maar tevreden weer op huis aan.