Op naar Wassenaar.
Deze keer eens niet individueel de wandeling van RS80, maar "live" lopen.
Dat was al een hele tijd geleden.
Vanaf de start naar Wassenaar zelf toe.
Bij de verkeerslichten rechtdoor langs het pannenkoekenrestaurant en de ingang van het pretpark "Duirnell".
Hier heb ik in het verleden (voor mijn KLM-tijd) een zomer in het Tikibad mogen werken.
Linksaf langs de dorpskerk het dorp in.
Rechtsaf op het Plein en rechtdoor de winkelstraat door.
Bij het Burchtplein naar de muziektent toe.
Je kon er doorheen of omheen.
Ik had weinig zin om de trappetjes te nemen en ben er dus omheen gegaan.
Even het parkje door en bij de bank links en gelijk rechts.
Langs de toegangsbrug van het Landgoed Meyland.
Ja, ik heb het goed geschreven: het is NIET van Martien.
Even verderop gingen we de mist in.
Ik liep achter een paar wandelaars aan die de zelfde route liepen en zij gingen dus al fout.
En ik dus heel stom achter hen aan.
En anderen weer achter mij aan.
Gelukkig kwamen we er al heel gauw achter dat er iets niet goed was.
Ik had niet de papieren route versie meegenomen, maar liep op de gezette pijlen en op de gps route.
Op mijn route zag ik dat we een klein stukje terug moesten en dan na een klein stukje (+/- 25 meter) weer op de route zelf zouden lopen.
Had ik trouwens niet verkeerd gelopen, dan had ik nooit die mooie gevel van "Schouwenhoek" gezien.
Door "oud Wassenaar" ging de route verder.
Nu naar het "Landgoed De Wittenburg" met zijn kasteel.
Door het ook in de herfst mooie park ging het verder.
Bij de weg aangekomen linksaf naar de rijksstraatweg.
Oversteken en linksaf richting "Clingendaal" waar we helaas niet door het landgoed zouden gaan.
Eerst maar even de rust bij de SV Wassenaar.
We hadden de toegang trouwens bijna gemist, omdat we de pijl van NA de rust als volgende pijl aanzagen.
Na de rust weer naar de rijksstraatweg toe.
Door het tunneltje naar de andere kant en rechtsaf naar "Park Rust en Vreugd".
Bij het huis VijverZight met op de achtergrond het "Kasteel Oud Wassenaar" ging de route het bos in.
Een prachtig stukje bos, waar de paden door het gevallen blad slecht zichtbaar waren.
Maar door de pijlen van de organisatie en het aangelopen ondergrond door de voorgangers was er toch uitstekend te lopen.
Langs het "Landgoed Ivicke".
Het zeer omstreden landgoed in de gemeente.
Het is eigendom van een "krottenkoning", die het eigenlijk laat verkrotten.
Hierna ging het naar het "Landgoed Wiltzangk", met op een heuvel een prachtig theehuis.
Maar hoog was die heuvel wel en eenmaal boven echt even uitblazen.
Via de trap weer naar beneden en het prachtige pad vervolgen.
Ik moest de batterijen van mijn camera vervangen en zat op een bankje om dat te doen,
toen er leden van de organisatie aankwamen.
Zij waren de pijlen al aan het ophalen!
Ik mocht wel een door gaan lopen zeiden ze: ik was de laatste op die 15km!
He??? Ik liep toch de 25km route?
Na wat overleggen gewoon de route vervolgd.
Ik heb de hele tijd het gevoel gehad dat er iets niet klopte.
Volgens hun aanwijzing zou ik op ongeveer 30km uitkomen. Dat kon nooit!
Bij enkele andere wandelaar nagevraagd welke afstand zij liepen,
kwam ik toch echt wel tot de conclusie dat ik goed zat en dat de ophalers het verkeerd hadden.
Langs het Hertenhuisje ging het verder naar Wassenaar.
Naar het "Raadhuis de Paauw" met bij de brug een beeld: de Baadster.
Vervolgens weer een stukje door Wassenaar zelf heen.
Op weg naar het tennispark: De oude Eik.
Hier zou ik de 2e rust hebben.
Hier hoorde ik ook dat de pijlophalers iets te voortvarend waren met het ophalen.
Er zouden verder geen pijlen meer weggehaald worden.
Na de rust naar rechts naar de polder toe.
PFFFF het was duidelijk dat er een zeer goed draaiende kaasboerderij aan deze weg lag.
Er bleven de hele tijd maar auto's op deze smalle weg langskomen.
We liepen om het militaire terrein heen en waren op weg naar het Valkenburgsmeer.
Aan de zuidkant liepen we richting het voormalige "vliegveld Valkenburg".
Het was niet bepaald mooi weer te noemen en zelfs de verkeerstoren was aan het zicht onttrokken.
Jammer.
Nog even over het jaagpad, en het bruggetje over.
Vervolgens liepen we langs de bebouwing naar het eindpunt.