Voor deze tocht had ik een afspraak met Ineke en haar dochter Sylvana.
Ik had hen niet meer gezien sinds de 4 daagse van Nijmegen.
Ik had wel op facebook gezien dat ze veel met hardlopen bezig waren, maar nog niet met wandeltraining.
En wel voor de 4 daagse gaan, dus het moest er een keer van komen.
30km lagen er voor ons om 9 uur. In de omgeving waar zij wonen en we samen de 4 daagse van Apeldoorn lopen.
Vanuit de start ging het al gelijk mis. Blind volgden we anderen, die het witte lint gemist hadden.
na een 30 meter werden we al terug geroepen. Het viel dus allemaal mee.
Even voorbij de eerste huizen moesten we een park in.
Hier bleek dat er in deze omgeving veel regen gevallen was: De bankjes van het park stonden tot bijna aan de zitting onder water.
Maar het pad wat we moesten gaan volgen was al veranderd in 1 grote modderpoel.
Net als de helft van de totale route. Na het verlaten van Ughelen gingen we het Orderbos in.
Het orderbos waarvan we weten dat aan de andere kant van het bos de startplaats van de 4 daagse zou zijn.
Heel gezellig was het wandelen, of moest ik zeggen glibberen?
De paden waren werkelijk in modderpaden veranderd. Goed uitkijken dus dat we niet uit zouden glijden.
Heel veel bekende plaatsen van mij, maar nog veel meer natuurlijk van Ineke en van Sylvana.
want die hadden in die omgeving ook heel vaak hun trainingen voor het hardlopen.
In het park: Berg en Bos hadden we op 10km de eerste rust. Grote partytenten waren er geplaatst en
er waren stoelen en banken genoeg waar wel op konden zitten om van de koffie te genieten.
Af en toe werden de tenten bijna door de wind gelanceerd. Het waaide nogal hard. En toch, er was veel regen en heel erg veel wind voorspeld.
We hadden de poncho’s wel om gedaan, maar eigenlijk viel het wel mee en ook qua wind was het goed te wandelen.
Na de rust (de poncho’s bleven uit) weer verder. Eerst over het grasland naar het bos toe.
Verder over de modderpaden door het bos heen. Ondanks dat ik hier al 15 keer een 4daagse gelopen heb.
kwam ik toch weer op hele mooie onbekende paden uit.
Op een gegeven moment zelfs bij Hoog Soeren.
Maar we moesten toch wel heel goed kijken waar we bij Hoog Soeren het bos uitkwamen.
We bleven aan de rand van het bos en kwamen niet in het dorp zelf.
Na onze 2^e keer rust op Berg en Bos in de partytenten.
Waar ik nog een verrassing had omdat Peter en Mara daar ook aan het wandelen waren.
Zij staan tegenover mij op de camping in juli in Ughelen. Dus een heel hartelijk weerzien.
We gingen weer verder door het park en kwamen eerst langs de achterkant van “Apenheul” en
vervolgens langs de ingang en langs de karpervijver.
Via een tunnel welke opgebouwd was met keien ging het de berg weer op.
Het klimbos Veluwe was het volgende attractiepunt waar we langs kwamen en even verder langs het hek waarachter de naamgevers van de tocht rond banjerden in de modder: “de Zwientjes”.
Hoewel zwientjes? Zwijnen was beter op zijn plaats. Want ze waren flink groot.
Na het bos kwamen we op het sportpark Orderbos. Het gedeelte waar de vele sportverenigingen hun plek hadden.
Langs de politieschool weer het bos in. En langs de zij- en achterkant van Victoria boys.
Wat is dat leeg zonder die grote tenten op het veld. Nog even het spoor over en dan Ughelen weer in.
Om ons even later weer af te melden.
Trots op de 2 dames die gelijk 30km liepen terwijl het hun eerste wandeltocht was.