Skip to main content

De website met verslagen en foto's van door Ron gemaakte wandelingen.

Klik hier voor mijn fotopagina

De auto in Made achtergelaten en met de 2e auto naar Etten-Leur gebracht.
Vandaar kon ik op pad gaan en mijn vrouw weer op weg naar huis.
Ik blijf het erg lastig vinden dat de gps etappes, niet op elkaar aansluiten.
En om 100% te vertrouwen op markeringen?
Nou nee. Het is al gebleken dat op enorm veel plaatsen er geen markeringen zijn en
je dus bent aangewezen op de kaart of de gps route.
Maar goed, eemaal op pad, dan is het wel te doen.
Linksaf een gemaaid pad in, welke overgaat in een geasfalteerde weg.
Eind van de weg rechtsaf en de weg blijven volgen.
Bij de "polderweg" aangekomen, grote borden dat de weg afgesloten is.
Er was echter geen alternatief voor de wandelaar aangegeven.
Dus op goed geluk toch maar de weg op gegaan, een wandelaar kan vaak toch nog langs werkzaamheden komen.
Maar dan ineens een hek en kon ik er echt niet langs.
En dan zie je een paaltje met een markering er op, dat ik die kant op moet.
Dus ik volgde de markering.
Maar na een kleine 100 meter slaat de twijfel toe: zit ik wel goed?
Er was totaal geen pad en het gras tot kniehoog en verderop zag ik de distels en ander onkruid tot heuphoogte!
Dus ik ga terug naar die markering en ga het bord lezen dat er bij staat ivm de werkzaamheden.
Ik moest een smalle doorgang dus 2x door om het bord te kunnen lezen. Echter het uitstekende prikkeldraad had ik te laat in de gaten, waardoor ik een lelijke wond opliep.
Het bord gaf aan dat ik echt wel goed zat en dus echt die kant op moest.
Dan maar drijfnat worden, want alle begroeiïng was door de regen van die nacht natuurlijk drijfnat.
Eenmaal over dat hele pad gelopen, rechtsaf en weer links.
En weer de werkzaamheden in. Hier kon ik gelukkig wel passeren.
Een stukje langs de snelweg A16 lopen om dan na de brug weer gelijk naar beneden te moeten!
Dat is de 2e keer dat ze zoiets in de route hebben!
Direkt na een brug of viaduct naar beneden terwijl er geen trap aanwezig is.
Dat zou mij dus geen 2e keer gebeuren dat ik van zo'n talud of ga.
Ik liep dus rechtdoor en kon de weg gewoon en veilig vervolgen.
Vervolgens onder de brug door, richting het knooppunt Zonzeel.
Daar waarvan je zo vaak op de radio hoort dat er file's staan.
Maar voor mij was het de plek waar ik even droog kon staan om mijn poncho uit mijn rugzak te halen.
Het was inmiddels gaan regenen. Dus met de poncho om de schouders weer verder naar Terheijden.
Heel leuk is het wandelen in de regen natuurlijk niet, maar ach, je krijgt het kado.
In Terheijden aangekomen naar molen de Arend. 
Jammer dat zij geen koffie schenken, wel kan je er vele meelsoorten kopen.
Maar ja dat had ik niet nodig, dus maar verder lopen.
Om de molen heen, de buitenwal op van het fort Kleine Schans.
Jammer dat ik er niet op kon.
Er liepen schapen, de hekken waren met kettingen afgesloten en de afscherming vlak achter het hek had schrikdraad.
Dus dat moest ik maar even vergeten.
Maar even verderop was de haven, met diverse bankjes, waar ik rustig kan zitten en mijn eigen koffie rust kon houden.
Na een half uurtje rust ging ik weer verder.
Het was gestopt met regenen, dus de poncho weer de rugzak in en in het zonnetje verder.
Aan de rand van Terheijden ging de route verder.
Tip voor de routemakers en andere wandelaars: Wijk hier van de geplande route af en loop via het munnikenhof!
Het wordt wel in de beschrijving genoemd maar de route zou mooier geweest zijn.
2 verdedigingwerken loop je mis als je de route volgt, zoals ik deed.
Maar goed, de route ging in 1 rechte lijn naar Made toe.
Waarbij je vlak voor Made gelukkig nog het pad over de "Linie van den Hout" ging.
Daar waar deze linie doorbroken werd met een weg zou mijn eindpunt voor de dag zijn.
En een makkelijk terug te vinden punt voor mijn volgende wandeldag op de Zuiderwaterlinie.