Relive 'Zuiderwaterlinie dag5'

Wat een verschrikking: prachtige wandeldagen om verder te gaan op de Zuiderwaterlinie.
Echter de feestdagen gooiden roet in het eten: Totaal geen OV in de regio Klundert!
Dat was vervelend en vind ik eigenlijk een beetje belachelijk!
Maar het is niet anders, ik moest dus een andere dag plannen om verder te gaan.
Met de auto naar Zevenbergen, om daar vandaan met de bus naar Klundert te gaan.
Bij de Zevenbergepoort aangekomen, liep ik verder naar de kerk waar ik gebleven was.
Maar doordat ik de verkeerde etappe als 1e ingeladen had,
liep ik naar een punt dat niet mijn eindpunt van de vorige keer was.
Ik moest dus terug en dan de goede gps inladen.
Eigen schuld, dikke bult zeggen we dan.
Maar eenmaal de goede gps ingeladen, ging het lekker.
Eerst de bastions en de verdedigingswal op. Wat een woei daar zeg.
Mijn hoed waaide de hele tijd van mijn hoofd af.
Bij een waterdoorlaat met dubbele sluisdeuren mocht ik de verdedigingswal verlaten en ging ik het stadje in.
Beetje jammer dat ik daar het stadje al in moest, want dat betekende dat het mooie stadhuis links gelaten werd.
De route ging even tussen de bebouwing door naar de zuidkant, om dan daar weer de verdedigingswal op te gaan.
Vanaf de verdedigingswal kreeg ik een goed uizicht op "de stenen poppen"  die op een beer staan.
Wat jammer dat het originele pad hier niet langs ging.
Momenteel niet begaanbaar ivm werkzaamheden aan de Beer en de Poppen.
Getuige de foto's die op internet te vinden zijn, waren de werkzaamheden absoluut noodzakelijk.
Na het verlaten van Klundert ging de route naar Zevenbergen.
Bij een speeltuintje zat ik alweer op 10km en beslaat daar een rust op een bankje te houden.
Door de begroeiing die om de bankjes heen stonden, zat ik lekker ui de wind en in de zon.
Na een half uurtje rust weer verder Zevenbergen in.
Over het marktterrein naar de RK kerk.
De route ging daar vandaan langs het kerkbegouw naar de stalen "poort van Zevenbergen".
Na het verlaten van Zevenbergen ging het tussen de weilanden naar Hazeldonk toe.
Bij een dijk aangekomen, mocht ik schuin omhoog de dijk op.
Na een kleine 2 kilometer bij een bosje aangekomen zie ik ineens enkele auto's daar in het bos staan.
Ik dacht nog: dat zal wel een camping zijn.
Later zag ik op internet dat het een terrein was van een naturistenvereniging.
Aan het eind van het pad rechtsaf naar Zwartenberg.
Maar net over de brug moest ik gelijk het pad verlaten.
Ook hier een klein beetje kritiek op de route.
Er is daar geen trap naar beneden, dus erg onhandig naar beneden toe.
Op de kaart zie je dat een klein stukje verder lopen een weg is die weer terug gaat naar de weg die bedoeld was.
Deze "zeedijk" een paar kilometer volgen, tot aankomst bij een smalle betonnen (fiets) brug bij de Haagse dijk.
Hier rechtsaf de brug over en het pad blijven volgen.
Halverwege dit pad nog een ruime pauze gehouden om nog even wat te eten en koffie te drinken.
Na mijn rust nog een klein stukje, om dan aan het eind van het pad bij de bushalte te stoppen.

Weer een mooie 20 km gelopen. Langzaam maar zeker kom ik steeds een stukje dichter bij Grave, waar het eindpunt is van deze waterlinie.