Relive 'Zuiderwaterlinie dag2'

Na weer een flinke reis kon ik weer verder op het pad.
Het was prachtig weer met een heerlijke wandeltemperatuur.
Langs de camping naar de Dassenplas. Hier was te merken dat het de laatste tijd veel geregend had.
Ik zakte tot bijna mijn enkels in het gras weg, waarbij het water mijn voeten omsloot.
Dus maar even zoeken naar een stukje droge route.
Dit eenmaal gevonden ging het lopen een stuk makkelijker.
Het pad volgend kwam ik bij een weiland waar ik 2 bankjes zag en een bruggetje over de sloot heen.
Ik herkende het direkt van die ene keer dat ik het Floris V pad liep en waar ik toen even een rust had en koffie dronk.
Nu maar even doorlopen, ik was pas net op pad. Door de weilanden heen waar ik toen ook gelopen had naar de weg toe.
Bij één van de bomen langs de weg, zag ik een verlaten bijennest zitten.
Althans, ik vermoed bijennest, de stuctuur zag er tenminste zo uit.
Vervolgens ging ik het Oudtland in en ging daar 1x de mist in.
Ik had even met 2 andere wandelaars staan praten en nam aan dat ik op die kruising links het bruggetje over moest.
20 Meter verder kwam ik er al achter dat dat niet klopte. Wel linksaf, maar niet dat bruggetje over.
Het pad wat ik wel in moest lag 15 meter verder.
Dit was weer een bekend pad van het Floris V pad en ik kwam bij Welberg het Oudtland uit.
Daar waar ik vanwege een flinke bui toen heb staan schuilen in het kapelletje op de hoek.
Na Welberg liep ik onder de "poort van klaprozen"door.
Hier werd de slag om Welberg mee herdacht en is een prachtig met klaprozen beschilderd viaduct aan de rand van Steenbergen.
Na dit viaduct rechtsaf en langs de buitenkant van Steenbergen.
Deze weg volgt de contouren van de oude vestinggracht. Bij de watertoren aangekomen links en
verder langs de ingang van de begraafplaats, waar herdenkingsplaquettes bij de ingang, de gesneuvelde militairen eerden.
Vervolgens langs een stukje van de oude vestinggracht, langs één van de bastions.
Langs de prachtige Sint-Gummaruskerk met zijn imposante spitse toren,
ging ik de stad in. Tegenover de kerk ben ik maar eens even op een terrasje gaan zitten voor wat koffie en wat te eten.
Uitgebreid rusten, want ik moet echt beter leren luisteren naar mijn lichaam, om weer langere afstanden te kunnen lopen.
Na mijn rust ging de route de stad door naar de zuidkant van de vesting.
Na het oversteken van een brug liep ik langs een parkje met een hele grote zonnewijzer.
Hier heb ik dan ook foto's van gemaakt, maar vergeet totaal dat hier ook een memorial staat ter ere van gesneuvelde militairen.
Dom, dom, dom.
Met een kleine lus, liep ik even later langs de haven de stad uit.
Na het passeren van de snelweg A4 met de verbazingwekkende naam "Steenbergen aan zee" kwam ik aan bij "fort Henricus".
De vorige keer dat ik hier langs kwam, was het terrein ivm renovaties niet te betreden.
Nu wel. Geen gebouwen, maar wel de verdedigingswal en een uitkijktoren.
Niet zo hoog als die op Fort de Roovere, maar toch, Een heel goed uitzicht over de weilanden en waar vroeger dus zee was.
Hier was ook het einde van de 2e etappe, maar nog niet het einde van mijn wandeldag.
Dus ging ik verder met etappe 3 Deze begon met een stukje asfaltweg maar boog al gauw over in een landweg tussen de landerijen door.
Hier was met bezig met het planten van broccoli en kreeg ik de uitnodiging om mee te rijden.
Omdat ik al het vermoeden had dat het heel langzaam zou gaan en het veld nogal groot was, heb ik het aanbod maar afgeslagen.
Het pad kwam uit bij de Steenbergsche Vliet.
Hier weer linksaf over de dijk naar "De Heen".
Op de dijk was het pad ineens afgesloten en ging de route verder over weer een landweggetje.
Aangekomen bij het dorp, ging de route nog even een camping over.
Maar wat hier nou het nut van was, is mij totaal niet duidelijk geworden.
Ik volgde netjes de route en kwam bij een campingplaats uit bij een hek.
Vervolgens moest ik over precies de zelfde route weer terug naar het dorp.
Het nut van dit stukje route is mij dus niet duidelijk geworden.
Na het verlaten van de camping rechtsaf en ik zag mijn auto weer staan.