Na mijn rust in Koekange weer even terug naar de plek waar de volgende etappe door zou gaan.
Even een kort stukje door de weiland en dan verder langs het spoor lopen naar Echten.
Ook in Echten was er geen koffie te krijgen. Balen hoor.
In Echten zelf ging het even richting "het huis Echten".
Vlak voor de hekken van het Landhuis, dat nu in gebruik is door de stichting Visio, rechts het bos in.
Een slingerpad aan de rand van het landgoed.
om dan wat verder of een flink gammel bruggetje te moeten.
De weg vervolgend kwam ik bij een tankstation. Hey, hier hadden ze wel koffie!
En gelukkig ook wat te eten, hoewel de dame 2 sneetjes brood haalde uit haar eigen voorraad,
zodat ik dat kon eten bij een balletje gehakt.
Het bleek dat zij al vaker het rustpunt waren voor Westerborkwandelpad lopers.
Na mijn koffie en broodje weer verder langs het water richting Hoogeveen.
Bij Hoogeveen zelf aangekomen was de stormschade overal wel te vinden.
Er lag zelfs een boom over een tuinhuisje heen welke het huis zelf maar net aan miste.
Deze mensen hebben heel veel geluk gehad.
In de binnenstad van Hoogeveen nog een kleine misser van mijn kant door het niet goed lezen van de routebeschrijving.
Ik nam een afslag te vroeg.
Maar ach.. ik kwam op vrijwel de zelfde plek uit.
Nog maar 43km te gaan.