Skip to main content

De website met verslagen en foto's van door Ron gemaakte wandelingen.

fotopagina etappe 2

Vanaf het kruispunt in Halfweg op weg naar het Noord Hollandschkanaal.
Ik heb regelmatig op het Noord Hollandsch kanaal gevaren , maar nooit op dit deel.
Daar was het dan ook een beetje te smal voor.
Na enige tijd liep ik daar over de zuiddijk langs een waterzuivering met een groot kunstwerk ervoor.
Ik heb echter niet kunnen ontdekken wat het voor moest stellen en vraag me al helemaal af of
er wel een (vast wel) duur kunstobjekt aan een zo'n rustige weg moest staan.
Het staat in elk geval bij de wateruitlaat van die zuiveringsinstallatie.
Even voorbij dit kunstwerk kwam ik langs een waterinlaat.
Deze was hier aanwezig voor als men in tijden van oorlog alles onder water wilde zetten.
Volledig gerenoveerd.
Na een kwartiertje kwam ik bij het voormalig fort aan de Middenweg aan.
Deze was helaas niet voor het publiek toegangkelijk.
Maar ik zag iemand lopen en vroeg of het mogelijk om wel een foto van het fort te maken.
Dat kon werd er gezegd, maar alleen indien het hek open zou zijn.
En laat dat nou open zijn. Dus ik naar het fort toe.
Hier kwam net iemand van staatsbosbeheer naar buiten toen ik een foto van de naam van het fort aan het maken was.
We raakten aan de praat over de wandelroute en ik kreeg toestemming om rond en over het fort te wandelen.
Wat een buitenkans.
Terwijl ik dus over het fort heen wandel zie ik allerlei horizontale platen waarvan ik de betekenis niet begreep.
Dus toen ik weer bij de voorkant aankwam hem ik het gevraagd.
In eerste instantie werd er even vreemd gekeken toen ik vroeg waar die "stoeltjes" (want zo noemde ik ze maar even) voor waren.
Vervolgens kreeg een een totale rondleiding over het fort heen er werd mij alles uitgelegd.
FANTASTISCH.
De dichtgemetselde stukken waar de 70mm mitrailleurs opgesteld stonden ter bescherming van de ingang.
Vervolgens de "gewone" schietgaten en toen die "stoeltjes".
Dat bleken de platen te zijn voor de mitrailleurs.
3 Deukjes aan de bovenkant van de plaat voor het perfekt horizontaal afstellen van het watergekoelde wapen.
Watergekoeld? Ja dus.
Want vlak voor die plaat was een pijpje naar beneden zichtbaar.
Dat ging via een pompje naar een bak onder de mitrailleur.
Vervolgens naar de wal toe, deze heeft de perfekte hoek om je geweer bovenop te leggen,
terwijl je zelf redelijk relaxed, maar zeker beschut kon schieten.
Uiteraard wel vanachter een stalen plaatje die dan je hoofd moest beschermen tegen kogels.
Dan de plek waar een 6cm geschut had gestaan.
Het plaatstaal tbv de koepel was door de duitsers geleverd (fa. Krupp) en werd ten tijde van WO2 opgeeist.
Het dikke plaatstaal konden ze zelf weer goed gebruiken.
Bovenop het fort 2 hele dikke plaatstalen koepeltjes.
Deze waren te samen met het geschut de uitkijk om zo naukeurig mogelijk een afstand tot een bepaald doel te berekenen.
Toen werd me ook nog verteld waarom de huizen in de polder van hout gemaakt moesten zijn.
Er waren 3 "afstandgradaties".
Alles binnen schootsafstand van de mitrailleurs moest van hout zijn of mocht op een 60cm hoge fundering aangebracht zijn.
Dit was om er voor te zorgen dat met het huis of boerderij direkt plat kon branden en
op die manier een vrij schootsveld kon krijgen en de vijand kon zich er niet achter verschuilen.
Bij 50 cm water was het onmogelijk om achter de fundering te schuilen.
Of je verdronk omdat je hoofd onder water was, of de kogels vlogen om je oren.
Binnen nog een uitleg gekregen over de water voorziening tijdens een belegering, regenwater en
of grondwater kon via een zeer ingenieus stelsel gezuiverd worden tot drinkwater.
Na de beide heren uitvoerig bedankt te hebben voor hun uitleg en rondleiding van bijna een uur,
toch maar weer verder gegaan.
Het fort aan de Jisperweg was wederom niet toegangkelijk en hier was het hek wel afgesloten en
was er dus alleen een foto mogelijk vanaf de dijk langs het kanaal.
Ik was op weg naar het "Fort Spijkerboor".
Dit is 1 van de grootste gerestaureerde forten.
Hier is ook het geschut nog aanwezig.
Wat verschrikkelijk jammer dat het vandaag niet voor publiek opengesteld was.
Ik kon alleen langs het fort lopen over het "buiten fort".
Dit is een soort dijkje dat net buiten de gracht van het fort ligt.
Vervolgens bij het pontje "Spijkerboor" naar de overkant, om daar eindelijk even koffie te kunnen drinken.
Ik was hier even mijn orientatie kwijt doordat de weg recht tegenover het pontje en
de weg naar rechts de zelfde naam hadden.
Hier had ik echt even het gevoel dat ik de verkeerde weg in zou gaan.
Maar in het cafe vertelde men mij dat ik echt de weg rechtdoor vanaf het pontje moest hebben.
Hier kwam ik toen ook een routemarkering tegen.
Ik was op de goede weg.
Na weer een lange dijk, waar al aardig wat verkeer voorbij kwam op weg naar huis na de werkdag,
kwam ik aan in West Knollendam en na West Knollendam komt Wormerveer.
Ik moest het "Molletjesveer" gebruiken om aan de overkant te komen. OEPS!!
Dat veer werkt op handkracht. En natuurlijk lag het bootje aan de overkant.
Dus eerst slingeren om doormiddel van de ketting het veer naar me toe te halen.
Vervolgens ook weer op handkracht naar de overkant toe. HALLO!!
ik had al 35km gelopen hoor, dan ben je echt wat minder fit aan het eind van zo'n dag.
Het "fort Marken-binnen" lag een eind uit de route en is niet toegangrelijk omdat het een brandweeropeleidingplek geworden is.
Dus door naar Krommenie.
Bij het einde van de etappe even de routepijlen van het Noord Hollandpad gevolgd naar het station Krommenie,
waar mijn auto op mij stond te wachten.