Relive 'Pad van de vrijheid - dag4'

Ben ik tijdens het lopen van de vorige etappe langs het huis van de Fam. ter Horst gelopen,
was ik helemaal vergeten om er een paar foto's van te maken.
Dus voor ik om 11 uur bij het "Airbornemuseum" binnen mocht,
eerst nog maar even naar de oude Kerk gereden om te kijken of ik nog een paar foto's kon maken van
de voormalige pastorie waar de familie ter Horst in woonde ten tijde van de oorlog.
Nou dat lukte prima.
Maar wie had verwacht dat ik 5 minuten later in de keuken zou staan en het met
de dame over de verschrikkingen en tragedies van toen stond te praten.
Zij liet mij de keuken zien, vertelde mij dat het huis nu in 2 delen is en
liet mij zien waar de gang was naar het andere gedeelte van het huis en
vertelde mij dat zij de britse militairen heeft zien aankomen!
en dat zij door haar moeder in een paars jurkje gekleed de britten stond toe te juichen.
Pas op dat moment besefte ik dat ik met de dochter van Kate ter Horst-Arriëns Sophie stond te praten
in het huis waar haar moeder zo vele gewonde militairen verzorgd had.
Ik baalde dat ik maar zo kort tijd had om met haar te praten en
ik vergat volkomen om te vragen of ik foto's van zulke markante dingen in het huis mocht maken.
Oa in de keuken nog zo veel prachtige dingen zoals een werkelijk schitterend gietijzeren fornuis.
Na haar uitvoerig bedankt te hebben moest ik toch naar het museum gaan, omdat ik anders
vanwege het tijdsslot (door corona) niet meer naar binnen zou mogen.
Hier heb ik uiteraard heel veel dingen gezien uit die oorlogsperiode.
Maar ook de hele hoge onderscheidingen die Kate ter Horst en haar man Jan hebben ontvangen.
Even verder in 1 van de kamers was ook de "bronzen Leeuw" te bezichtigen die
de poolse generaal "Stanisław Sosabowski"  in 2006 postuum van koningin Beatrix heeft ontvangen.
Ere wie ere toekomt.
Na het bezoek aan het museum, buiten op het terras een bakkie koffie met appelgebak genomen.
We mochten ivm de coronaregels niet zitten en dat werd iedereen goed duidelijk gemaakt.
Na de koffie naar het station toe, om daar de etappe van vandaag te starten.
Vanaf het station ging de route eerst naar het "Airborne War Cemetery".
Uiteraard ben ik deze indrukwekkende begraafplaats op gelopen.
Direkt na het passeren van het toegangshek, liggen links en rechts een rij met poolse militairen.
Waarom deze niet bij de anderen op het grote veld liggen is mij helaas niet bekend.
Na het verlaten van de begraafplaats, gelijk het bos in, om even verder een maisakker over te steken.
Aan het einde van dit pad een herinneringsmonument: het Airdespatch Monument.
Na dit monument het landgoed Mariëndaal, Boschveld en Lichtenbeek op.
Heerlijk door de bossen, hoewel.... de paden liepen aan de rand of waren tussen een paar rijen bomen.
Bij de boerderij en de villa Lichtenbeek dit deel verlaten.
Bordjes op de palen waarschuwen om vooral goed uit te kijken bij het oversteken naar het landgoed Mariëndaal.
Na even doorstappen loop je vanzelf het landgoed Warnsborn op.
Ergens kende ik dat al, maar kon mij niet zo gauw herinneren waarvan. Vast wel één van mij vele wandeltochten.
Vlak voor de bebouwing een memorial ter nagedachtenis van een Dakota die daar in 1944 neergestort was.
Even verderop weer linksaf om langs het bos te kunnen wandelen.
Ik was op weg naar het hotel/restaurant "Groot Warnsborn".
Bij het kruisen van de toegangsweg zag ik een beeld.
Dit beeld een buste te zijn van Schelto baron van Heemstra.
Hij is commissaris van de koningin in gelderland geweest van 1925 tot 1946.
Met een klein lusje kwam ik voor de mooi aangelegde tuin voor de Orangerie.
Helaas was deze op het moment niet toegangkelijk, dus moest ik wel doorlopen.
Via de parkeerplaats langs de zijkant van het het statige Groot Warnsborn.
In september 1941 heeft Anne Frank samen met haar vader hier gelogeerd,
getuige de ansichtkaart die Anne aan haar oma in Basel gestuurd heeft (bron: het boekje van het pad).
Aangekomen bij de achtertuin van het gebouw, maar even op een bankje plaatsgenomen om toch maar even wat rust te nemen
en om wat te eten en te drinken, dat ik uiteraard zelf mee had moeten nemen, omdat alle horeca door corona gesloten was.
Na even een 20 minuten te hebben gerust ging ik weer verder, maar natuurlijk liep ik weer verkeerd.
Moet ik maar beter op de route kijken en niet te veel afgeleid zijn door de prachtige eenden in de vijver.
Dus een klein stukje terug, om vervolgens het juiste pad in te gaan.
Maar ik volgde een pad die op een t-splitsing uitkwam.
De route gaf aan dat ik rechtdoor moest. Er stond een hek voor mijn neus.
Dus hé, waar moest ik dan in vredesnaam naar toe. Maar naar wat heen en weer geloop zie ik ineens een
overstap over het hek heen. Dat werd er dus bedoeld met rechtdoor!
Het pad hier liep tussen de verschillende grafheuvels door, die men gesitueerd had door de begroeïng aan te passen met gras.
Even verder de reden waarom deze berg "Vijverberg" genoemd werd.
Een mooie plas water lag er voor mij en even verder kwam ik bij "het eiland" aan.
Echt een eiland in 1 van de vijvers op deze Vijverberg.
Hier voorbij, mocht ik weer die drukke weg oversteken, met alweer de waarschuwing vooral goed uit te kijken bij het oversteken.
Weer op het Landgoed Lichtenbeek.. Nu aan de andere kant van het al eerder geziene zonnebloemenveld.
Beetje jammer dat de meeste al uitgebloeid waren. Een klein stukje over het zelfde weggetje als de heenweg.
Voor dat ik weer bij de weg naar de begraafplaats aankwam, mocht ik al rechtsaf.
Ik ging om een woonwijk heen en kwam uiteindelijk bij een ingang van het bos bij de Mill Hill Missionarissen.
Hier weer een gedenkzuil dat de geallieerden daar door de duitsers waren tegengehouden.
Hetgeen met vele doden en gewonden gepaard was gegaan.
Over het terrein van de zorginstelling naar de hoofdingang.
Hier weer linksaf om naar het station te wandelen, waar weer het einde van de etappe was.