's Ochtends om 8 uur wakker geworden met nog steeds de pijn in mijn schouders.
Na het ontbijt en de uitleg hoe ik langs de kortste weg weer op mijn route zou komen weer op pad.
10 Minuten later was ik inderdaad weer daar waar ik gister gebleven was.
Vanaf IJsselstein de IJssel verder volgen langs oa de camping.
Bij wat begroeiing aangekomen eerst maar weer de poncho gepakt.
De hoeveelheid regen die alweer naar beneden kwam was te veel om zonder poncho te doen.
Even verderop de brug over naar Achthoven toe.
Ik liep nu aan de noordkant van de IJssel richting Montfoort.
In Montfoort zou ik echter niet komen.
Dwars door de polder (netjes over de verharde paden hoor) was ik op weg naar Harmelen.
In Harmelen heb ik mijn 1e rust gehouden.
Door het ietsje anders inpakken van de rugzak voelde hij beter op de rug. Maar toch.
Mijn schouders voelde waardeloos aan.
Ik zou blij zijn om in Breukelen aan te komen en ik met de kleinere rugzak kon gaan lopen.
Na Harmelen en door het "Vijverbos" heen, kwam ik bij het prachtige kasteel de Haar aan.
De restauratie van het kasteel en zijn bijgebouwen (oa de stallen en de kapel)
heeft de nodige jaren gekost.
Maar mooi is het zeer zeker geworden. Langs de slotgracht verder, het kasteel links laten liggend.
Bij het dorp Haarzuilens aangekomen, linksaf het dorp in.
Het dorp waarin de meeste huizen en de zelfde stijl geschilderd zijn als de kleuren van het kasteel.
Na Haarzuilens kwamen er een paar lange rechte wegen op mijn pad op weg naar Kockengen.
Vlak voor het dorp zag ik een 2 tal echtparen die daar op aan een picknicktafel gingen zitten.
Op mijn vraag of ik even mocht aanschuiven schoven ze wat naar elkaar toe om plaats te maken en
vervolgens werd de zak met krentenbollen mijn kant op geschoven.
Zij waren een NS wandeltocht aan het lopen en waren tot de conclusie gekomen dat ze ergens verkeerd gelopen waren.
Ze reageerde een beetje verbijsterd toen ze hoorde dat ik met een tocht van bijna 130km bezig was.
Na een kwartiertje weer verder.
Ik liep wat sneller dan zij en
ik moest een smal pad in gaan waar zij rechtdoor naar Kockengen moesten.
Na Kockengen en via Spengen ging ik weer de polders in.
Nog een klein uurtje wandelen om dan bij mijn slaapadres in Breukelen aan te komen.