Relive 'Pad van de Vrijheid - dag8'

Bijna klaar met het Pad van de Vrijheid. Dus bijna 155km exclusief mijn extra gelopen meters door verkeerd lopen. Maar eerst nog even door Rhenen heen om het pad op te pakken waar ik de vorige keer gebleven ben.

De dijk af om even verder links het pad de uiterwaard op te gaan. Grappig te zien dat de bewoners de knotwilgen wat opgeleukt hebben door beeldjes in de open delen van een wilg te plaatsen. Rechtsaf verder door de uiterwaard en dan zie je het bordje: Grebbeberg. Nou, die was nog niet in beeld. Eerst nog even het pad volgen om dan bij het station Rhenen uit te komen. Hier vandaan was het nog maar een 12km naar het eindpunt. Nou is Rhenen natuurlijk ook bekend van het Ouwehands dierenpark. De route ging daar achterlangs en vervolgens de "Laarsenberg" op. Jammer dat ik de hier aanwezige "G-kazematten" niet gezien heb. Ook de eerste G-kazemat die ik op de Grebbeberg tegen zou moeten komen, heb ik gemist. Maar toen ik op het pad liep waar ik ook de 1e dag gelopen had, kwam ik even verder wel één van de kazematten tegen. Deze "S-17" is gerestaureerd, evenals de vlakbij deze kazemat aanwezige loopgraven. Na het verlaten van de Grebbeberg ging ik rechtsaf richting het sluisje bij de berg. Hier was ik ook al op dag 1 langsgekomen. Maar ik mocht na de brug direkt linksaf om een stukje langs de Grebbe te lopen. Maar ineens van de weg af en het klompenpad door het weiland te volgen. Aan de andere kant gekomen langs een arteristiek bankje en via een bruggetje met flinke takken als leuningen de toevoer van de Grebbe over. Een flink stuk door poldergebied om dan rechts aan te houden en naar Wageningen te lopen. Even later een afslag rechts om een modderpad op te gaan. Links af weer richting de stad over een dmv van betonnen schijven over een waterloopje te gaan. Vanaf nu zou ik in de bebouwing blijven lopen. Via een stadspark en een brug de binnenstad in. Een beetje slingerend door de stad en langs de "regenboogbank" was ik even later weer bij "Hotel de Wereld" waar op 5 mei 1945 de capitulatie van de duisters in aanwezigheid van oa Prins Bernard ondertekend is. Hier ben ik even binnengelopen en heb een foto kunnen maken van "de parachutist" en van de originele tafel waaraan de heren de capitulatie tekenden. Vanaf het hotel nog even langs de eeuwige vlam, op het in de volksmond de Fallus genoemde monument, bij studentenvereniging Ceres voor "de Aula". Hiervandaan nog even naar het busstation en hier kon ik de gps weer uitzetten omdat ik het Pad van de Vrijheid voltooid had.

Conclusie: Een heel mooi pad met vele (zeer) gedenkwaardige locaties, waarbij helaas aangemerkt dat men sommige,
wel in het boekje vermelde, locaties niet in de route had opgenomen. Ook het puur wandelen op gps ging in mijn geval ook niet altijd even goed.
Mede door mijn onervarenheid hiermee, en de traagheid van de route app die ik gebruikte.
Al met al een plezierige route waarbij ik toch weer het één en ander geleerd heb.
En waarbij ik het absolute genoegen gehad hem om met een ooggetuige te kunnen praten over wat zij in Oosterbeek meegemaakt heeft. Een voorval wat ik niet gauw zal vergeten.