Skip to main content

De website met verslagen en foto's van door Ron gemaakte wandelingen.

fotopagina dag 9

Mooi op tijd weer wakker. Ik wilde graag de boot van 9:15 naar Woudrichem hebben.
Dus na mijn ontbijt snel op weg de binnenstad door naar de veerhaven toe.
Even een paar minuten wachten op de boot, die mij een kwartiertje later in Woudrichem afzette.
Helaas ligt er tussen Woudrichem en het slot Loevestein nog de afgedamde maas en had ik al gezien op internet dat het bootje voor die oversteek niet zou varen.
En om nou helemaal om te gaan lopen om bij het slot te komen? Nou nee dus.
Dat ging me net te ver. Dus ik Woudrichem door, lang het beeld van Jacoba van Beieren.
Onder de gevangenenpoort door. En ook vandaag heel erg veel graspaden en modderpaden waar ik overheen moest.
Op sommige punten goed zoeken welke kant ik op moest omdat markeringen en de kaart niet overeen kwamen. En dat is best lastig te noemen.
Enige tijd geleden was er in een tv programma over B&B's, een tot B&B omgebouwd fort te zien.
Bij dit fort heb ik even een korte koffiepauze gehouden.
Het was inmiddels half 12 geworden, dus dat mocht best.
Even met de eigenaars over de tv uitzending gesproken, Het had erg veel kijkers (1,5 miljoen en de herhaling nog eens 750 duizend) getrokken, dus over publiciteit hadden ze niets te klagen.
Het is toch een redelijk unieke locatie te noemen.
Ook in het voormalig fort Vuren is een B&B gevestigd, dus was er bij mij twijfel welke B&B op tv was.
Na mijn koffie langs de "wetering": de Bakkerskil.
Met hierin de in ere herstelde inundatiesluis.
Na deze weg was het de bedoeling om weer over gras- en modderpaden te lopen.
pfffff. Geen zin in, maar ja je moet wel natuurlijk en
mijn schoenen en sokken waren al doorweekt van al dat te hoge en natte gras.
Daarbij waren er hele stukken pas omgeploegd, dus een grote modder bende.
Op een gegeven moment tussen de paarden door, omdat ze het vertikte om even opzij te gaan voor me.
Ik was op weg naar het laatste stuk dijk van dit 165 km lange thema pad.
Nog even Werkendam door om dan het veerbootje te zien liggen. OEI!!!!
Dat betekende rennen of een uur gaan wachten op de volgende boot.
RENNEN werd het dus.
Beide bidons in de hand en sprinten. Gelukkig zag men mij komen en werd er op me gewacht.
Chapeau voor de bemanning. Eenmaal aan boord gingen we snel op weg.
En jeetje, maar dat ging echt hard!!!!
In ongeveer 10 minuten van Werkendam weer terug in Gorinchem.
Dat was rap!!!
Half 3 weer in mijn auto op weg naar huis.

Een prachtig themapad, met af en toe wat lastige stukjes er tussen (met name markeringen die ontbraken) en
met een hoop geschiedenis over het Nederlandse verdedigingswerk.