Weer terug bij het kasteel aangekomen automatisch door op de 3e etappe van dit pad.
Veel bekende plekken waar ik nu langskwam.
Met de vele tochten die ik loop was ik met 1 van de etappes van het "Noord-Hollandpad" langs gekomen.
Nu bleef ik langs de Vecht lopen.
Langs Overeem door naar Vreeland.
Even twijfel of ik zou stoppen of door zou gaan.
Ik besloot nog even verder te gaan.
Het wandelen langs de Vecht is een mooi stukje van Nederland.
Eenmaal bij Loenen aan de Vecht aangekomen toch maar gestopt ivm de blaren.
Na een 2 weken weer verder gegaan. De route bleef verder naar "beneden" gaan langs de Vecht.
En wie schetst mijn verbazing toen ik ineens een dame zag zwemmen.
Uhh Het water kon nooit 17 graden zin zoals ze beweerde.
Misschien de bovenste 5 cm, maar meer zeker niet.
Ik had er in elk geval respect voor, mij nog te koud om in natuurwater te gaan zwemmen.
Na Loenen a/d Vecht langs Nieuwersluis.
Het plaatsje waarmee vroeger in mijn diensttijd gedreigd werd,
waar je gevangen gezet werd als je een misdrijf begaan had tijdens je aktieve diensttijd.
Tot op heden is het nog steeds een gevangenis.
Maar ook met een prachtig gebouw met de uitstekend beschilderde wapen en schilden.
Na Nieuwersluis aankomend bij een parkeerplaats waar ik eigenlijk naar links moest naar de Scheendijk.
Dat was echter niet mogelijk omdat deze dijk afgesloten was ivm een water braderie.
Dat betekende dus rechtdoor naar Breukelen toe.
Bij het "huis Gunterstein" kon ik dan naar links om naar die Scheendijk te kunnen.
Na eerst een paar foto's gemaakt te hebben van dit kasteelachtige huis,
kon ik kiezen welke route ik zou volgen.
Of de verharde weg of door het opengestelde landgoed.
Ik koos voor het landgoed. Smalle paadjes met erg veel begroeiïng.
Maar wel erg mooi om te bewandelen.
Eenmaal bij de Scheendijk aangekomen (het water is tbv het waterleidingnet van Amsterdam) de grasdijk over.
Het is lente he, dat betekent dat de schapen het gras nog niet kort gegeten hebben,
en alles was nog nat van de dauw, dus tot aan mijn knieën drijfnat.
Even om het "fort Tienhoven" heen. Toen fort, nu natuurgebied.
Om mijn weg te vervolgen over weer een grasdijk.
Opdrogen kon ik nog wel even vergeten.
Eenmaal weer op de verharde weg ging het weer naar de Vecht toe, welke ik weer verder mocht volgen naar Maarssen toe.
Maar niet voor dat ik bij de stichting Vechtstreekmuseum een kopje koffie gedronken had.
Na een 15 - 20 gezeten te hebben weer verder Maarssen in, alwaar de route over ging in etappe 4.