Helaas dus zonder koffie Vierhouten achter me latend en op weg naar het verborgen dorp.
Natuurlijk door de bossen. Her verborgen dorp bleef door de bossen en andere begroeien aan het oog onttrokken.
Langs een groot stuk heide: het Hendrik Mouwenveld.
Ook Staatsbosbeheer heeft geen enkel idee naar wie dit stuk heide vernoemd is.
Na het stuk heide ging het naar het verborgen dorp zelf toe.
En inderdaad het is verborgen.
Maar omdat er een uitstekend bordje staat die aanwijst waar het te vinden is, ben ik er toch gekomen.
Je loopt bij binnenkomst direkt tegen 1 van de 3 hutten aan. Uiteraard even foto's maken.
Van de ingang, maar omdat ook het interieur nagebouwd is,
ook de binnenkant op de foto gezet.
Ik zat hier alweer op 15km en besloot om hier ook ook maar even wat te eten en te drinken.
Mijn 1e rust. Ik had nog een rondje gelopen langs de andere hutten en de gedenksteen.
Het verborgen dorp (website).
Na mijn vrij korte rust weer verder via de "pas op weg", hoe toepasselijk.
In 1 rechte lijn ging het weer naar Nunspeet toe.
Tenminste tot vlak voor de tunnel bij de A28.
Vanaf daar was het weer een beetje slingerend door de bossen en langs een plas.
Lastig lopen om die recreatieplas heen omdat men daar blijkbaar bezig was met vernieuwingen.
Vlak voor de Plesmanlaan gaf de routemarkering aan dat ik naar rechts moest.
Nou... de foto die ik van het pad gemaakt heb laat goed zien dat het pad langs het hek volkomen overwoekerd was.
Dus toch maar even via de verharde weg,
want dwars door de brandnetels en dergelijke zag ik niet zo zitten.
Nog even en ik liep weer langs de uitzichttoren bij het station van Nunspeet.
Nu dan toch maar even mijn echte rust gaan houden en koffie en lunch.