De laatste etappe van deze mooie maar beladen tocht.
Maar ook een beetje een overwinning op mijzelf (het is toch een LAW).
Even het dorp door om even verder rechtsaf te gaan en
het dorp uit te lopen door het spoor over te steken en
het bos in te lopen, bij de camping en het vakantiecentrum.
Een recht bospad welke uitkwam bij de geasfalteerde weg.
Oversteken en dan de weg naar het kamp zelf op.
Hier waren nu spoorbielzen rechtop gezet (93 stuks)met daarop een bordje waar op vermeld:
de datum, het aantal personen en de bestemming van de trein.
Zo pijnlijk om te zien dat er treinen waren met meer dan 2000 personen die naar de vernietigingskampen gingen.
Ik werd er stil van.
Nog even stilgestaan bij de 5 cryptes bij de ingang van het kamp tegenover het voormalige huis van de kampcommandant Gemmeker.
En dan weer het kampterrein zelf op.
Bij de 102.000 steentjes met een paar mensen in gesprek gekomen.
Een beetje kunnen vertellen waar wat geweest is,
wat ik vanuit mij eerdere bezoeken aan het kamp heb geleerd en onthouden.
Zelf nog even naar het monument gelopen,
om dan langs de "strafbarak" waar oa Anne en haar familie gezeten hebben weer naar de uitgang te gaan.
Hiervandaan weer langs de zelfde weg naar het herinneringscentrum te lopen om daar het certificaat en de speld in ontvangst te mogen nemen.
Een prachtige route door hele mooie gebieden, langs de diverse monumenten, begraafplaatsen, zandverstuivingen, synagogen
en andere dingen die als blijvend monument in onze geschiedenis zullen zijn,
met bijvoorbeeld de door gevangen uitgegraven schietbaan bij het kamp Amersfoort, waar zo velen gefusilleerd zijn.
Mijn dank aan dhr Dokter en aan de KNBLO voor het mogelijk maken van dit Lange Afstands Wandelpad.