Links om het terrein van de instelling heen op naar mijn “cruise” bij het Noord HollandsKanaal.
Na mijn overtocht begon eigenlijk het zwaardere werk pas.
Was etappe 3 makkelijk wandelen, zoveel anders werd het nu.
Het pontje af en de grasdijk op.
Hoog gras en molshopen. Ik was heel duidelijk vroeg in het seizoen.
Maar het maakte het wandelen zwaar, goed opletten waar je je voeten neerzet om te voorkomen dat ik in een molshoop wegzakte.
En dat terwijl de weg evenwijdig aan de dijk liep.
Bij de eerste weg links het graspad verlaten en een verharde ondergrond. Bijna prettig om op te lopen.
Dat werd wel weer anders toen ik na een kilometertje het land in moest.
Het pad ging aan de rand van het bollenveld verder.
Gelukkig dat de rand van het veld niet geploegd was. Er viel nog te lopen in de sporen van de trekker.
Even over het erf van een boerderij heen, om dan weer een stukje asfaltweg te hebben.
En toen begon het echte dijk lopen pas.
Maar wel blij dat ik de markering ineens op een hek zag.
Anders had ik echt verkeerd gelopen.
Over het hek heen en dan een smalle dijk over door een natuurgebied heen.
Na deze dijk even de N249 oversteken en dan over de grasdijk naar “oude Sluis” toe.
Bij “oude Sluis” aangekomen, wederom een grasdijk op. Ja ik heb even gedacht om over de verharde weg te gaan lopen.
Maar goed dat ik het niet gedaan heb want nu was het ineens over dijk links de dijk vervolgen.
En weer heel erg veel hoog gras en veel, heel veel molshopen.
7Km aan dijk is best zwaar! Helemaal als je om de haverklap een hek over moet klimmen.
Sommige hekken waren zelfs met een hangslot afsloten!
Aan het einde van deze dijk Wieringerwaard.
Even rust genomen bij het gemaal net na de doorgang door de dijk.
Even weer kracht op doen voor het volgende stuk dijk. Dus weer de dijk op.
En weer zoveel molsholen en hoog gras.
Hoewel ik nog een beetje geluk gehad heb.
Men was het riet aan het oogsten en voor die zware machines lagen er op sommige delen de rijplaten nog.
Al met al was ook deze dijk weer een 8 km lang.
Vlak voor Kolhorn zag ik dat ik de bus van 17:40 uur van Kolhorn naar Schagen niet zou gaan halen.
Dus maar even bij de ingang van een camping gaan uitblazen. Wat was dit zwaar lopen geweest.
Wel mooi! Weer verder langs het kanaal op weg naar Kolhorn.
Hier kwam ik even voor 6 uur aan.
Hehe. Eindelijk het eindpunt. Maar nu nog zoeken waar de bushalte was.
Dus weer een rondje door het dorp heen gelopen. Maar nergen die bushalte.
Dus maar gevraagd in een restaurant. Bleek dat de bushalte precies aan de andere kant van de brug was.
De bus naar Obdam was een half uur eerder dan de bus naar Schagen.
Dus ik naar Obdam, om daar dan de trein naar Heerhugowaard te nemen.
Thuis en afgepeigert.