Mijn auto bij het station Sliedrecht Baanhoek neergezet.
Lopend naar de plaats waar ik de vorige keer op de bus gestapt ben.
Langs de nieuwbouw en het industrieterrein bij de Schaarhaven.
Onder de spoorbrug door om dan aan de andere kant de spoorbrug over te gaan en
ja hoor natuurlijk moest die brug weer open en kreeg ik een verplichte rust.
Na de brug liep ik verder tussen de golfbanen door. Bij een groot Elektra verdeelstation moest ik een grasdijk op.
Sjips, alweer een grasdijk? Ja hoor. Floris V ging ook alleen maar over grasdijken toch?
Ja hehe, toen bestond er nog geen asfalt!
Aan het einde van de grasdijk ging het pad over in een verhard pad en ging weer een brug over.
Aan de andere kant van het Wantij de weg vervolgen en liep ik richting het veer bij de Nieuwe-Merwede.
Hier stond een picknictafel waar ik even heerlijk kon rusten.
Toen ik echter na een kwartiertje weer verder ging, liep ik langs de bebouwing daar en bleek de “herberg” toch open.
Dus toch nog koffie drinken.
Na weer een kwartiertje verder, ik liep over het fietspad naar de “Oosthaven”.
Hier ging het pad de “grienden” langs de Merwede in.
Dat duurde niet zo lang, want de paden stonden door de hoge waterstand helemaal blank of ik zakte er diep in weg.
Terug dus en verder over het fietspad lopen.
Net na de “Zuidhaven” de weg vervolgen. Ik wist dat er koffie en dergelijke bij de paardenstal beschikbaar was.
Maar daar bleek niets mogelijk. Zelfs op mijn vraag of ik dan even op een stoel mijn eigen brood kon eten werd
niet bepaald op prijs gesteld en dat werd me ook wel duidelijk gemaakt.
Niet erg gastvrij te noemen dus.
De weg weer vervolgen. Daar ging het bijna mis, maar onduidelijk was het zeer zeker.
Ik moest tegenover een boerderij een bos in.
Dat gaat wel goed natuurlijk, maar vervolgens was er in het bos zelf geen aanwijzing te vinden.
Er waren meerdere Floris V wandelaars en die kwamen weer via een heel ander pad bij het pad naar de brug aan.
Na die brug linksaf de weg vervolgen. Op de Zanddijk weer even rusten op een bankje.
Ik was het een beetje zat aan het worden.
Mijn conditie was danig geslonken en dat kon ik goed merken.
Aan het einde van de Zanddijk linksaf en bij de Dortse Kil langs het water richting de Kiltunnel.
Voor mij liepen de beide dames.
Boven de Kiltunnel was men aan het asfalteren maar ik kon nog net voor de werkzaamheden naar het fietspad toe naar de bushalte.
Gelukkig kon ik de dames nog terug roepen, zij dachten aan de andere kant de bus te moeten nemen.